این قنات به اذعان قدما یکی از قنات های با دبی بالای آب بوده است و زمین ها و درختان حد فاصل قنات مذکور تا روستای خانیک (میان تگ) که بیش از ۲ کیلومتر است را مشروب کرده و بخشی از آب نیز به مزرعه روستا منتقل و برای آبیاری مزارع و باغات استفاده می شده است . حتی در نزدیکی مادرچاه قنات خانیک یک حلقه چاه که به چاه آهکی معروف است وجود دارد با استفاده از آهک دیواره های چاه شفته شده تا آب قنات امرودکن را به این چاه هدایت می کردند و از طریق این چاه به مزرعه روستای خانیک منتقل می کردند. با توجه به این که برخی چاه های قنات امرودکن در مزرعه ی روستای امرودکان و یک رشته از چاه های آن نیز در روستای قدیم امرودکان قرار دارد بر اثر کم توجهی تخریب یا در معرض تخریب قرار دارد که یکی از دلایل خشک شدن چند ساله آن نیز همین موضوع می باشد. انتقال روان آب های تنگل زرد توسط آبفا به روستای امرودکان هم دلیل دیگر خشک شدن این قنات در سال های خشکسالی است هرچند در همین زمان هم در چاه های قنات آب زیادی متراکم شده ولی به دلیل نفوذ پذیری مسیر و نداشتن شیب مناسب از یک سو و مسدود شدن مسیر به دلیل ریزش ، این آب به مظهر قنات نمی رسد
<